Dead Duck Day 2011: een verslag

Dead Duck Day 2011 vond plaats bij mooi weer en in aanwezigheid van ruim dertig eendenliefhebbers en andere belangstellenden. Een deel kwam zelfs van buiten Rotterdam. Dank aan alle aanwezigen! Het was de zestiende keer dat de dramatische dood van de wilde eend die in de literatuur te boek staat als het eerste slachtoffer van homoseksuele necrofilie bij die soort, werd herdacht op de plaats waar het allemaal gebeurde op 5 juni 1995, om 17.55 uur: onder de glazen noordgevel van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam. [Lees hier meer over de geschiedenis van Dead Duck Day.]

In een kort moment van bezinning werden de miljarden vogels herdacht die in het afgelopen jaar wereldwijd tegen glas om het leven zijn gekomen. Daarna las ik een passage voor uit het boek ‘Genot als kompas‘ van David J. Linden (Uitgeverij Nieuwezijds, ISBN 978 90 5712 314 6, vertaling van ‘The Compass of Pleasure‘ Viking, New York 2011) die geïnspireerd was door mijn publicatie over het voorval van 5 juni 1995:

 … In het licht van al deze bevindingen gaat onze conclusie een beetje tegen onze intuitie in. De mens is seksueel niet uniek vanwege kinky of verboden gedrag – die dingen komen ook vaak voor bij onze verwanten onder de zoogdieren. Het is eerder ons conventionele voortplantingsgedrag dat volledig verschilt van dat van andere dieren.

Toen was het tijd voor (het voorlezen van) de traditionele boodschap van een vooraanstaande (eenden)onderzoeker. Dit jaar was dat Patricia Brennan, van de University of Massachussetts in Amherst, USA. Zij was de eerste die de functionele anantomie van de geslachtsorganen van eenden helder in beeld bracht in een serie recente publicaties in PLoS One, Journal of Avian Biology en Proc. Royal Society B. Hier is haar DDD-message:

Dear Dead Duck Day Friends — I am really glad to have the opportunity to send a message to celebrate this momentous occasion. Since I began working on waterfowl a few years ago, I realized the importance of the original observation and report that prompted this celebration, namely that it made my research on genital evolution appear downright mainstream.  Although I know that I have shocked some people with my reports on the nuances of duck genitalia wars, there is no way that I could top the homosexual necrophilia report. I thank Kees then for showing that no matter how crazy my papers may seem, there is already someone way crazier out there.

I will happily attest that there is a something wonderful about working with the dark side of duck sex life:  People love the stuff.  I had no idea that putting together ducks and sex would be so incredibly popular.  In addition to the typical requests for reprints, photographs, interviews and comments, perhaps most amazing has been the popularity of the videos we posted in You Tube.  For those of you who have not yet seen them they show the explosive eversion of duck penises, which evert at speeds of over 1.3 m/s.  The videos are very graphic and incredibly cool. [watch here and here]  So far the videos have been watched by almost 500,000 people.

Perhaps ‘DuckLover55’ has watched 100,000 of those, but all the same I feel very privileged to have the chance of reaching the general public in such numbers to remind them that nature can be amazing and nasty all at the same time.  The way I see it, if I manage to get people interested in evolution and its often horrific consequences, then I have done my job. Dead Duck Day celebrates this same idea: shocking consequences of evolution are memorable and people become immediately interested.

I am thrilled to join your celebration from afar.

Patty Brennan, June 5, 2011

Na de korte ceremonie genoten veertien liefhebbers van het gezamenlijke traditionele ‘zes-gangen-eendenmenu’ bij het nabij gelegen restaurant Tai Wu.